Leven met het universum

Dat er meer is tussen hemel en aarde heb ik al van jongs af aan meegekregen.
Maar wat dat precies mocht zijn, dat bleef achterwegen.
Al onze gedachtes zijn niet van onszelf heb ik gehoord in verhalen
Alsof we worden begeleid door onzichtbare stralen

Bij de buitenschoolse bijbelclub mocht ik over godsdiensten leren
En met mama ging ik mee naar groepjes om te mediteren
Boven in de kamer hangend kijkend naar ons als geesten
Kon ik de kleurige aura’s lezen van de aanwezige meesten

Tijdens regressietherapie mijzelf in financiële nood zien lijden
Heeft me van de angst voor blauwe enveloppen doen bevrijden
Op de paranormaalbeurs stond een schilderij met mijn gevoel te prijken
Wat me voor het geloof in meer onbewuste kennis heeft doen bezwijken

Maar wat er nou exact tussen hemel en aarde zit weet ik nog steeds niet goed
Al heb ik wel ontdekt dat alles loopt zoals het lopen moet
En ondanks ik niet letterlijk zie of hoor waar ik op kan bouwen
Een ding is me zeker, ik kan het wel en leef in vertrouwen